* همون جاست که میشه به شعر پناه برد .
* از یه جایی به بعد زندگی شبیه یک نیروی مکنده من رو به درون خودش کشید . با چنان سرعتی من رو بلعید که حتی فرصت تقلا و دست و پا زدن نیافتم .
* از اون جا به بعد همه چیز شد شبیه یک خود ویرانی .
* اگر ویران نشدم تا به امروز فقط به خاطر رنجیست که میبرم .
درباره این سایت